Een rant.

– Boodschap van algemeen Beerschotnut –

Ik ben een forum/bloglezer die aandachtig Beerschot-topics afschuimt, maar die zelden grote repliek heeft op de blunders en domme uitspraken van onze club. Nu bloedt mijn hart toch iets te veel om mezelf maar weer eens in te houden.

Het is weer zo’n nietvermoedende dag waarop nieuws inslaat als een bom. De verslagenheid die je als supporter voelt door het vertrek van Steppe, slaat om in een giftige mix van onbegrip en woede bij het binnenhalen van Proto.

Eén van (al is het misschien onze laatste) sterkhouders vertrekt weer voor een peulschil naar een andere club. Dat het voor niet al te veel zal zijn, kunnen we al afleiden uit het feit dat het eerste bod al niet erg hoog lag. Maar no worries, we hebben nog wel 2% op de doorverkoop.

De jonge, reizende ster van het Kiel wordt vervangen door de al seizoenenlang weggehoonde nitwit van het Astridpark. Al vanaf zijn aantreden op onze heilige mat, toen nog bij de Wolven van la Lou, heb ik hem uitgefloten, weggejouwd en uitgespuwd. Moet het nu net dié hopeloze kemel zijn die dit jaar ons vast sluitstuk moet worden? Dan heb ik nog liever Evens vanachter, Gaetan in het midden en Darko vanvoor. Speel hem zo snel mogelijk terug richting dat duffe Wallonië, beste Kristof Maes. Heeft ons bestuur dan echt niet dat ene greintje verstand?

Wat Kenny betreft, kunnen we kort zijn. Hij speelde hier voor een karig profloontje (ahum) en hoorde natuurlijk wat de gasten van de jonge Duivels binnenrijven. Als het bestuur dan niet van de eerste keer ingaat op het bod van Heerenveen, gaat hij openlijk ziedend reageren in alle media. Zo gedraagt een prof zich niet. Weet waar je een jaar geleden stond, Kenny van Maerxum; niemand in België wist of Steppe je voor-, achter- of bijnaam was.  Voetjes op de grond en het ga je goed.

Wij hebben het al vele keren moeten hebben van ons doorzettingsvermogen, de steun van de supporters, de mentaliteit van de groep. De voorbije jaren werd dit aangevuld met een paar outstanding talentjes die het al snel voor bekeken hielden, maar goed… De club heeft dus dikwijls moeten teren op het kloppende hart dat gevoed wordt door de supporters, want dat geeft net die gasten op de pelouse de kracht om door te gaan. Dit jaar is er echter een keerpunt; dat échte kielse “fuck ‘em-al-&-we-leggen-onze-kop-ervoor-gevoel” ís er gewoon niet. En dat zullen ze voelen, mark my words.

Ik wacht vol ongeduld op het moment dat we de eerste keer onze goalie kunnen wegschreeuwen.

JanSo.

– Boodschap van algemeen Beerschotnut –