The future is (y)ours.

Het wordt intussen dagelijks leesvoer, sociale netwerken en aanverwanten die gigantisch veel waard zijn, maar totaal geen omzet draaien. Au contraire, de meesten kreunen onder torenhoge hostingfacturen. Er is nog klassieke bannering die ervoor zorgt dat er wel wat inkomsten zijn, toch zijn deze lang niet genoeg om platformen winstgevend te maken.

Vooral videoplatforms zitten met de handen in het haar, toonvoorbeeld hiervan is natuurlijk Youtube. Terwijl Youtube zich erg user friendly gedroeg, worden we nu geconfronteerd met kleine tekstpop-ups alsook full blown bannertjes. Ook de Vlaamse Youtube, GarageTV, is schuldig aan dit soort canibaliserende praktijken, al worden we hier geconfronteerd met een nog verschrikkelijker fenomeen; de klikbare pre-roll ads. We zagen dit al eerder in de videosectie van enkele nieuwsportalen, daar word je doodleuk een 30” commercial voorgeschoteld – eens je het hi-res reclamespotje doorgeworsteld hebt, krijg je een low-res redactiefilmpje te zien dat gedomineerd wordt door het megalogo rechtsboven.

Als je al eens online mediafacturen te zien krijgt, dan weet je dat dit soort prerolls en banners een pak geld kosten. Goed, deze inkomsten zorgen ervoor dat je überhaupt nog filmpjes kan bekijken, maar is dit nu het ultieme commerciële model dat dergelijke platforms de kop boven water zal houden? Al een tijdje hoor je in de wandelgangen dat er beter en specifieker getarget kan worden op jouw doelgroep.

Momenteel kan je als adverteerder al in een relevantere context adverteren. Als je je Facebook-status veranderd naar verloofd, dan kan je er donder op zeggen dat je overstelpt zal worden met banners van huwelijksfotografen, printservices, car rentals, etc… Goed, maar wie klikt er nog op een banner? 😉
Men zou er bijvoorbeeld voor kunnen zorgen dat de verloofde user op een logische en natuurlijk manier (zachtjes) geleid wordt naar (gesponsorde) huwelijksportalen binnen het sociaal netwerk, waar verloofden en gehuwden kunnen discussiëren over de voorbereidingen, prijszettingen en andere ervaringen. Is it noticeable that I popped the Big Question?

Anyhow. Wat ik nog boeiender vind, is dat Google werkt aan patronensysteem dat kan voorspellen welke producten je later zullen bekoren. Dit systeem scant zoekprocessen van gebruikers en segmenteert ze in verschillende kleine subgroepjes. Jouw zoekopdrachten worden vergeleken met de hele dbase waardoor The Evil Empire je kan aanstippen als mogelijke prospect. Als er dan een slimmere manier van adverteren gevonden is, wordt het interessant voor reclamemakers en zal er (misschien) iets minder met losse flodders geschoten worden.

The future is (y)ours.

Antwaarpe is de stad, de rest is parking.

Guys,

Af en toe krijg ik de vraag of ik een oproep wil doen naar lezers, de ene al wat interessanter dan de andere. Vandaar dat ik er meestal niet op in ga, maar deze oproep maakt me wel wat nieuwsgierig.

Pieterjan Fraussen is een ‘oude’ vriend die ook in de reclame (DGNY) verzeild is geraakt, maar nu blijkbaar een bocht maakt naar meer kunstige oorden. PJ is op zoek naar zoveel mogelijk typisch Antwerpse straatbeelden (mariabeeldjes, pakken friet op de grond, trappengevels, graffiti, ..). Laat mij nu toevallig redelijk emo zijn als het over m’n stad gaat. Mensen: help deze mens! Ik ben ook zeer benieuwd. 🙂

Thx,

Janso.

Crisis of credit – visualized.

Een schitterend afstudeerproject van Jonathan Jarvis. Ik was het een tijdje geleden beginnen zien, maar voor één of andere duistere reden ben ik niet verder geraakt dan minuut 2. Nu dus wel uitgezien, and I’m quiet impressed. Kijken:

Part 1

Part 2

Nationale Merkencompetitie

Het is even geleden, maar het is weer Nationale Merkencompetitie tijd: de online enquête waar je kunt laten weten van welke merken je houdt en welke je maar niks vindt. Je favoriete bier, sterke drank, bank, politieke partij, voetbalploeg, radiostation, krant of magazine … en meer … je kunt vanaf nu stemmen.

Kijk effe of je merkvoorkeur overeenkomt met die van mij. En om het nog veel plezanter te maken – want het zou natuurlijk erg lullig zijn als je alleen met mijn merkvoorkeur kunt vergelijken – mag iedere blogger meedoen, zodat ook jouw lezers zich met jouw merkvoorkeur kunnen vergelijken.

Het enige wat je moet doen is de enquête invullen, je email adres op het einde van de enquête opgeven, en mij vervolgens een mailtje sturen met:

1/ dat email adres dat je opgegeven hebt,

2/ de naam en een foto waarmee je in de matchmaker wil verschijnen

3/ de URL van je blog zodat we een link kunnen leggen.

Go go! (voorlopige participanten: Bnox, Sideburns, Houbi, Brand coach, Minor Issues, Communicatiemannen, Goedles, Frederiek, Imke Dielen, Mouseover, Broodkast, Lamazone, Ief, et moi –> But what we need is YOU.)

Volwassen worden.

Aaah volwassen worden. Ik was er niet direct fan van toen ik net afstudeerde. Bij mijn proclamatie had ik al heimwee naar de tijd dat we allemaal onbezonnen, twee maanden verlof konden nemen om een last minute te boeken naar de Turkse Riviera of naar een zonovergoten Costa elders. En dat voor maar €550. Toen ik 14 was kon ik niet snel genoeg 16 zijn want dan mocht ik officieel met een blinkende bolide de baan onveilig maken. En vanaf m’n twintigste wou ik niet meer ouder worden, want this was the time.

Intussen staan er 25 streepjes achter mijn naam, en ik ben er blij voor. Stilaan vallen de stukjes in elkaar en beginnen mijn prioriteiten zich te verleggen. Zowel op professioneel als op privé-vlak (I’m getting married with this little lady :)) weet ik precies wat ik wil. Zij die mij kennen, weten dat kiezen niet echt een sterk punt van mij  is.

Op professioneel gebied ben ik minstens even gelukkig. Werken met ideeën, praten over hoe je doelgroep denkt, elke dag met nieuwe dingen bezig zijn…  Voor het eerst werk ik samen met iemand die 100% hetzelfde denkt over “de dingen” – zeg haar maar even dat ze goed bezig is. Ik kijk naar de vlinders, terwijl zij ervoor zorgt dat ik niet in een drol trap (dixit). Geweldig toch?

Als account ben je een generalist, je moet van alle markten wat thuis zijn, een breed interesseveld hebben. Check. Ik hou van internet, lezen, leren, IT, discussies, actualiteit, sport, grafisch ontwerp, fotografie, enz… Het houdt me allemaal bezig. In elk van die interesses wil ik me specialiseren, maar logischerwijs ontbreekt me de tijd.
Eén grote passie zou handig zijn, want eigenlijk ben ik liever specialist dan generalist. Als ik dan moet kiezen, dan wil ik in de toekomst wel evolueren naar online planner. Bureau’s hebben, hoop ik althans, ontdekt dat er meer is dan klassieke reclame. Internet is de uitgelezen plaats om je verhaal te doen, voorbijgangers te verleiden of zelfs je product meteen te slijten. Je kan perfect monitoren wat er over je merk gezegd wordt of beter nog, je kan er in dialoog treden met je kopers en prospects. Logisch allemaal, maar voor vele merken is dit nog niet het geval.

Web 2.0 is momenteel de standaard. Intussen weet iedereen hoe het interactief web werkt, maar momenteel staat het internet nog in zijn puberschoenen. Het web is lang nog niet volwassen, reden genoeg om je hierin te specialiseren. Het is zoals Crusty (creative director Emakina) zegt; bureau’s zijn op zoek gegaan naar mensen die sites konden bouwen. Nadien werden er ook digital natives in huis gehaald die dat web2.0-ding konden uitleggen. Dat stadium zijn we intussen gepasseerd. Wat we nu nodig hebben zijn mensen die hun online expertise naadloos kunnen omzetten in creatieve online campagnes. Benieuwd hoe campagnes gaan evolueren de volgende jaren.

Het wordt immers nog spannender wanneer web 3.0 een feit is, want dan wordt de grens tussen offline en online nog vager. Op dat moment is men vrijwel continu verbonden met het internet, waardoor op elk ogenblik gesynchroniseerd kan worden met je online profiel. Camera’s, GSM’s, mp3 spelers, mini pc’s, intelligente personal agents die constant gegevens uitwisselen met je digitale leven. Die digitale data zullen geordend, benoemd en bewaard worden door intelligente machines. Data wordt op dat moment meer dan bits & bytes.

Documenten gaan over mensen, gebeurtenissen, bedrijven, landen, sport, eten, enz… In feite over alle onderwerpen die je maar kunt verzinnen. Je hebt het dan dus niet meer over documenten, maar over “entiteiten” die in documenten voorkomen. De truc is dus om ook computers te laten begrijpen waar die entiteiten in documenten over gaan.
Cloud computing, web operating systems, open source software zullen dan pas echt doorstoten. (cfr. Frankwatching).
Gaan we dan toch nog succesvolle campagnes maken die volledig steunen op User Generated Content?

Gelukkig staat volwassen worden niet gelijk aan stoppen met leren. The best is yet to come.

Safer Internet Day

We zijn met LDV al een tijdje bezig aan een pan-europese campagne  voor de Europese Commissie. Deze campagne moet jongeren vertellen dat er manieren zijn om internetmisbruik aan te geven. Hiervoor hebben een aantal collega’s en ikzelf zowat heel Europa doorgereisd om awareness nodes te vertellen hoe ze gratis airtime kunnen negociëren, en hoe ze een online campagne moeten voeren. Vandaag is het Safer Internet Day, en dus wordt het spotje gelanceerd. Congrats to Harry, Petra, Pieter, maar vooral ons aller Timster.

Tijdens de onderzoeksfase en de opnames van het spotje is er heel wat gefilmd. Materiaal genoeg voor een making-of spotje! Starring: Kris (Lenaers) & Melanie (Daems).

Traditie in de reclame.

—- Zondag 15u48 – een grijze zondag en een licht hoofd. —–

Hecht dus niet al te veel waarde aan onderstaande hersenschimmen.

De laatste dagen valt er her en der op blogs van concullega’s een woord over de werking van reclamebureau’s en de toekomst. Zoals u misschien wel weet, werken we sinds het Stenen Tijdperk met verschillende departementen: management, creatie, strategie, account & finance. Dikwijls hoor je vallen dat “creatie het kloppend hart van het bureau moet worden”. Dat is het departement waar copy en AD in synergie spelenderwijs timmeren aan nieuwe campagnes voor klanten. Die campagnes waar strategen (vooraf of achteraf :)) een verantwoorde strategie rond schrijven, welke de accounts proberen te verkopen, en die door de finance gedebiteerd worden.

Inderdaad, ik geloof dat creativiteit onze business kan redden in deze woelige economische tijden (trying to avoid the c-word). Creatie móet zelfs het kloppend hart zijn. Maar ik hou niet van dat traditionele hokjesdenken. Ik ben er bijna zeker van dat enkele uren brainstorm sweatshop meer waard zijn dan 2 creatieven in te plannen voor 3 dagen. Begrijp me niet verkeerd, creatieven zijn zéker nodig, maar in een andere formatie. Zet een mensen samen die passioneel en creatief omgaan met hun vaksegment, en wellicht vallen er wel enkele juweeltjes uit de kast. Creativiteit moet een drijfveer zijn voor eenieder binnen je bureau; van copy en AD tot strateeg, account en finance controller. Als iedereen die creatieve sfeer uitademt dan stimuleert dat de groepsgeest, dat “wij-tegen-de-rest-gevoel” dat in pitchfases zo belangrijk is.

Bij awardshows wordt dat traditionele denken nog wat gestimuleerd door copy en AD van een bepaalde campagne een glimmend beeldje in de handen te duwen. Waarom gaat zo’n prijs niet naar een bureau tout court? Doen we dit omdat het in onze genen zit mensen te heroïseren?

Ik schrijf graag al eens een blogpostje, maar ik kan een puntje zuigen aan wat sommige copywriters uit hun pen persen. Die gasten beheren hun métier als geen ander; schrijven, herschrijven, schrappen, laten liggen en herbeginnen. Kortom ze bespelen taal als echt copywroeters, en daarom hou ik van dit ras. Dit is voor mij een onderdeel van een campagne waar je een klant mee omver kan blazen. This is the part that sticks.

Art directors zijn anders, dit zijn voor mij mensen die tot in de kleinste details kunnen uitleggen hoe ze het beeld voor zich zien. Mensen die kwaad kunnen worden als de uiteindelijke realisatie er anders uitziet dan dat wat in het kopje zat. Boeiend.

Maar waar ik wél echt mee kan helpen is met inzichten in de e-wereld van vandaag, mogelijkheden van digitale toepassingen, vertellen what’s hot and what’s not, … Da’s wat ik graag doe want het is mijn leefwereld en mijn passie. Wat voor anderen een ver-van-mijn-bed-show is, is voor mij vanzelfsprekend. En dat geldt  zeker ook in omgekeerde richting! Samen werken aan een campagne met een aantal mensen, no matter who er met een big idea komt – da’s voor mij een reclamebureau.  Niemand hoeft nadien persoonlijk het idee te claimen, het liefst van al zie ik het bureau haar signatuur onder een campagne zetten.

Maar goed, we zitten op de juiste wave! Cynalco Go Go.

—– Continue sunday mode —–

Babyrun, the fun – the pics.

Dinsdag was het dan zover, Antwerpen was klaar voor de eerste editie van de Babyrun. Een initiatief van de De Standaard voor Hart voor Handicap, het vroegere Sinterklaasfonds. LDV stond in voor de communicatie van dit project en dat is met verve gelukt denk ik dan zo. Voor ik nog maar de fotootjes van dit event op m’n blogje kon droppen, was het een item in verscheidene radio- en TV-programma’s, werd erover geschreven in vrijwel alle nationale kranten en pikten (mits enige hulp :)) enkele bloggers het op – waarvoor dank.

De Babyrun heeft een dikke 50.000 euro opgeleverd, een som die integraal naar kindjes gaat die niet zo makkelijk kunnen lopen. Ondanks het winterweer was er heel wat volk op de been en werden er spannende races gelopen. De fun – the pics:

http://www.flickr.com/photos/11352538@N03/show

Babyruuuuuuuuuun !!

Het is de periode van de goodwill – ook al zitten we in tijden van recessie. En als je dit initiatief ziet, dan ben je dat snel vergeten.

Op 23 december lopen baby’s en peutertjes ten voordele van kinderen die dat niet zo makkelijk kunnen. Schrijf je kindje in, en doe mee aan de Babyrun.

Moest je jezelf écht niet kunnen inhouden, kan je al een bijdrage storten op 432-4015191-19 ten voordele van Hart voor Handicap (het vroegere Sinterklaasfonds).
De opbrengst gaat integraal naar projecten rond gehandicapten die gesteund worden door de vzw Hart voor Handicap. Een goe goed doel 😉

Join je ook ineens de Facebook group?

Driewerf proficiat aan mijn collegaatjes bij LDV die hier aan meegewerkt hebben. Good job!

 

Check het spotje:

Campagnebeeld:

2012

Regelmatig duiken er verhalen en voorspellingen op over het einde van de wereld (voor wie het nog niet gezien heef en toch eens wil lachen). Ook nu is er weer veel commotie rond één van die theorieën. De Maya’s voorspelden het al lang geleden: het jaar 2012 wordt een omslagpunt, een moment waarop een periode van 26.000 jaar wordt afgesloten en waarop de aarde een nieuw begin wacht.

De Maya’s berekenden zeer nauwkeurig dat op 21 december 2012 ons zonnestelsel op één lijn komt te staan met Hunab K’u, het centrum van de Melkweg. Op dat moment zou het technisch mogelijk zijn dat er een soort nultoestand ontstaat in de draaiingen van de elktromagnetische velden van ons zonnestelstel. Drie dagen leegte en duisternis kenmerken deze ommekeer, waarna de Maya-telling omnieuwe van het jaar nul begint.